Emil Kopkow należał na początku XX w. do najbogatszych mieszkańców Szczytna. Był właścicielem dwóch hoteli i jako pierwszy w mieście mógł się poszczycić posiadaniem samochodu. Przez wiele lat należał do rady miejskiej, parafialnej i powiatowej. Ciężko doświadczyły go wydarzenia I wojny światowej, na której zginęli jego dwaj synowie, a większy z hoteli przy głównym skrzyżowaniu spalili Rosjanie. Trzeci syn zapisał się w historii niechlubnie, jako gestapowiec i zbrodniarz wojenny.

WNUK PRUSKIEGO OFICERA

Emil Heinrich Kopkow urodził się 23 sierpnia 1858 roku w Olszynach, gdzie jego ojciec Rudolf Kopkow był właścicielem gospody. Dziadek Emila - Carl Friedrich Kopkow - służył w armii pruskiej jako zawodowy oficer. Brał udział w wojnie z Napoleonem. Zmarł w 1858 roku w Jerutkach. Dwaj starsi bracia Emila prowadzili gospody w Jerutach i Chochole. Natomiast Emil ukończył dwuklasową szkołę w Olszynach. Później został czeladnikiem w sklepie kolonialnym małżeństwa Sareyka. Po przejściu przez Sareyka na emeryturę, Kopkow przejął jego biznes, który pod jego zarządem rozwijał się na tyle dobrze, że mógł on sobie pozwolić na zakup znajdującego się przy głównym skrzyżowaniu budynku, w którym prawdopodobnie w 1910 roku otworzył Hotel Kopkow. Następnie, za namową burmistrza Meya, kupił od rodziny Bienwald w pobliżu dworca kolejowego parcelę, na której wybudował swój drugi hotel. 19 kwietnia 1894 roku ożenił się z Marthą Evą Spode (20.12.1873 Nidzica - 1945 Detmold).