Sasanka - wiosenna piękność

Wśród wiosennych kwiatów szczególnie wyróżnia się sasanka. Można wręcz stwierdzić, że jest ona jednym z najpiękniejszych zwiastunów wiosny. Ktokolwiek widział, jak sasanka rośnie na wzgórzach czy górskich stokach, zapragnie mieć ją w swoim ogródku. Zachętą do jej posiadania i podziwiania jest przede wszystkim łatwość uprawy i pielęgnacji. Sasanka to roślina z rodziny jaskrowatych obejmujących około 30 gatunków bylin, zwłaszcza wczesnowiosennych. Jej środowiskiem naturalnym jest północna półkula, głównie góry Europy i Azji Środkowej. Ten wspaniały zwiastun wiosny pochodzący z terenów górskich doskonale nadaje się zwłaszcza na skalniki.

Charakterystyka

sasanek

W Polsce występuje 6 gatunków sasanek: zwyczajna, albańska, alpejska, dzwonkowata, otwarta i ogrodowa. Barwne kwiaty tej rośliny często są owłosione a owocostan złożony jest z jednonasiennych orzeszków zakończonych długimi, piórkowato owłosionymi wyrostkami ułatwiającymi rozsiewanie. Ta roślina nie pozwala przejść obok siebie obojętnie, gdyż ciągle się zmienia, a jednocześnie wciąż jest ładna. Tuż przed wypuszczeniem kwiatów pąki przybierają różne kolory i odcienie w zależności od odmiany.

Piękne są kwiaty pokryte meszkiem i przybierające przeróżne kolory od niebieskiego do fioletowego, od różowego poprzez czerwony do ciemnobordowego. Mogą też być białe. Pierwsze kwiaty pojawiają się wiosną zanim liście w pełni się rozwiną. Kwitnienie trwa aż do początków lata, a niektóre odmiany powtarzają kwitnienie jesienią. Ozdobą sasanek są też pierzaste liście, najpierw owłosione, potem gładkie oraz puszyste owocniki pojawiające się w czerwcu w miejscu kwiatów. Niezmiernie ważną cechą sasanek jest ich wyjątkowa odporność na choroby i szkodniki. Można wręcz stwierdzić, że rośliny te są zawsze zdrowe. Jest to zatem idealna roślina dla tych, którzy są przeciwnikami stosowania środków chemicznych i lubią na rośliny tylko patrzeć.

Wymagania

i pielęgnacja sasanek

Sasanki lubią stanowiska słoneczne. W żadnym wypadku nie można ich uprawiać na podmokłej glebie. Na nadmiar wilgoci wrażliwe są nie tylko palowe korzenie, ale także szyjka korzeniowa. Dlatego najlepsza dla nich jest gleba przepuszczalna, nawet uboga o lekko zasadowym odczynie. Zasadowy odczyn gleby dotyczy sasanek najbardziej popularnych, czyli zwyczajnej i ogrodowej. Sasanki nie lubią dokarmiania. Po prostu wystarcza im to, co jest w glebie. Dokarmianie nawozami może im nawet zaszkodzić. Sasanki nie wymagają przycinania ani prowadzenia. Pielęgnacja tych roślin nie jest trudna. Między innymi polega na usuwaniu łodyg kwiatowych zaraz po przekwitnieniu i wysianiu nasion, wiosennym obcięciu starych liści zanim pojawią się świeże przyrosty oraz systematycznym odchwaszczaniu rabatki, na której rosną. Jest wiele odmian sasanek i wszystkie bez wyjątku są śliczne. Różnią się jedynie porą kwitnienia, kolorem kwiatów i rozmiarami. Najmniejsze z nich to żółta sasanka albańska i niebieska dzwonkowata dorastające do 10-15 cm wysokości. Średni wzrost osiągają sasanki otwarte i zwyczajne, zaś mocno rozrastającymi się i wysokimi są sasanki ogrodowe przybierające przeróżne kolory. Kiedy kwitną te ostatnie mają mniej więcej 20 cm, ale po przekwitnieniu ich pędy wydłużają się nawet do 40 cm. Wszystkie sasanki są roślinami trującymi. Warto podkreślić, że w Polsce te rośliny rosnące w naturalnych środowiskach podlegają ścisłej ochronie.

 

 

Aby zapoznać się z pełną treścią artykułu zachęcamy
do wykupienia e-prenumeraty.